شیوع اضافه وزن و چاقی در کودکان دبستانی شهر اهواز در سال 1389

زمینه و هدف: با تغییر در شیوه­ی زندگی، اضافه وزن و چاقی در دوران کودکی یکی از مهم­ترین مشکلات بهداشتی در کشورهای توسعه­یافته و در حال توسعه شده است. هدف از انجام این مطالعه، تعیین شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش­آموزان مدارس ابتدایی شهر اهواز بوده است. روش بررسی: این مطالعه­ی مقطعی در سال 1389 بر روی 1594 نفر از دانش­آموزان سالم 6 تا 10 ساله مدارس ابتدایی شهر اهواز انجام گردید. وزن و قد برای همه اندازه­گیری و نمایه­ی توده­ی بدنی (BMI) محاسبه شد. صدک  BMI بالاتر از 85 و یا 95 صدک­های استاندارد، به­ترتیب به­عنوان اضافه وزن و چاقی در نظر گرفته شد. یافته­ها: شیوع اضافه وزن و چاقی در دانش­آموزان به­ترتیب 8/18 درصد و7/17 درصد بود. توزیع جنسی 38/52 درصد پسر، 62/47 درصد دختر، و توزیع سنی از 6 تا 10 سال به­ترتیب: 0/18 درصد، 3/21 درصد، 9/19 درصد، 2/20 درصد، و 5/20 درصد بود. شانس اضافه وزن 74/21 درصد در مقابل17/16 درصد، و چاقی 08/21 درصد در مقابل 65/14 درصد در دختران در مقایسه با پسران تفاوت معنا­داری را نشان داد (به­ترتیب 001/0>p و 005/0>p). نتیجه­گیری: نتایج این مطالعه نشان می­دهد که شیوع اضافه وزن و چاقی مخصوصاً در دختران قابل توجه است. افزایش نزدیک به 100 درصدی هر دو مورد اضافه وزن و چاقی در این ناحیه در کمتر از ده سال هشداردهنده است. اجرای برنامه­های مداخله­ای برای جلوگیری از رفتارهای پرخطر اضافه وزن و چاقی در دانش­آموزان ضروری به­نظر می­رسد.